Tell me is it safe

Why is all about sex?

Λύσσα κακιά! Από το πρώτο ραντεβού; Χαλάρωσε βρε παιδάκι μου... Δηλαδή αμάν πια! Για αυτό έχει χάσει την αξία του η χειρωνακτική εργασία. Λύσσα κακιά! Sex, sex, sex, sex, sex... Μα από το πρώτο ραντεβού; Ραντεβού... Και τι ραντεβού; Rendez-vous my ass! Μην λέμε κι ότι θέλουμε... Όχι καλέ σεξ από το πρώτο ραντεβού!

Don't get me wrong and don't call me pouritanos, ξέρω πολύ καλά ότι αν δεν υπάρχει η έλξη δεν στέκεται το πράγμα, συμφωνούμε ναι... αλλά έλεος καλέ με το σεξ! Αλλά ξέρεις τι βαριέμαι; Την παρδαλοφιλοσοφία παύλα κοινωνιολογική ανάλυση. Άντε και να το αναλύσουμε, άντε και να μου πείτε το και το, αυτό και αυτό, εκείνο και το άλλο, ας μιλήσουμε και ας φτάσουμε στο συμπέρασμα (πάλι) για την σεξουαλική καταπίεση που δέχονται οι ομοφυλόφιλοι σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης... Την ίδια σεξουαλική καταπίεση που δέχονται και οι ετεροφυλόφιλοι και οι αμφισεξουαλικοί και οι τρανσέξουαλ κτλ. Και μην μου πείτε ότι η πίεση προς τους ομοφυλόφιλους είναι μεγαλύτερη γιατί δεν κερδίζει ΚΑΝΕΙΣ τηγάνια της GreenPan. Όχι ούτε πολυμίξερ!

Αυτή η επανάληψη είναι σπαστική. Το μάθαμε το ποίημα, δεν λέω πως είναι ψέμα αλλά έχω βαρεθεί. Αυτό που λέει και ο Liar, Πότε σταματά η ανάλυση και πότε αρχίζει η ζωή;;; Είναι στο μυαλό μας; Τι ακριβώς είναι αυτό που εμποδίζει τους ομοφυλόφιλους να βγουν ένα κανονικό ραντεβού; Ποιο αρρωστημένο παιχνίδι κρύβεται πίσω από όλα αυτά; Το κράξιμο της κοινωνίας; Γιατί εγώ δεν είμαι μέρος της κοινωνίας;

Γιατί δεν πας πουλάκι μου σε ένα καφεστιατόριο για καφέ, για φαγητό, για σινεμά... Και άντε να πω πως έχετε χημεία με τον άλλον και βγάζουν σπίθες τα μάτια σας όταν βλέπει ο ένας τον άλλον. Όταν βγείτε και είστε σαν τις καλαμίες στην έρημο, τι θα κάνετε; Όταν δεν έχεις τι να πεις με τον άλλον τι κάνεις; Όταν ξεπατωθείς στο σεξ από το 3ο ραντεβού στον μήνα τι θα κάνεις; Να την πω την κακιούλα μου; Θα την πω! Σιγά μην πάει μήνα... Αν δεν υπάρχει η έλξη δεν στέκει και το υπόλοιπο, αλλά δεν σημαίνει ότι το καλό σεξ θα τα φτιάξει όλα!

Θα πονέσω γιατρέ μου;

Tip: Μην παραπονιέστε αν έχει προφυλακτικά στο συρτάρι! Για να φτάσατε εκεί, τα θελες και εσύ...

Απορία του μήνα:

Υπάρχουν Σάουνες για στρέιτ; Γίνονται όσα γίνονται και σε σάουνες για γκέι; Αν όχι, γιατί;

Catasterismi

Τον παρακάτω μύθο, τον θυμήθηκα στο άσχετο λόγω της ζέστης και θα δείτε στο τέλος γιατί τον θυμήθηκα λόγω της ζέστης. Τον είχα ακούσει πρώτη φορά σε μάθημα στο Πανεπιστήμιο που μας το είπε η καθηγήτρια επίσης στο άσχετο -όλο άσχετα πράγματα- αλλά μου άρεσε τόσο πολύ που τον θυμάμαι ακόμη. Έχει αρκετές παραλλαγές ο μύθος αλλά αυτόν ξέρω και θα σας τον πω γιατί μ' αρέσει πολύ -κάνοντας έτσι ένα πολύ άσχετο ποστ.

Ο Ικάριος είναι μυθική μορφή της Ελληνιστικής Εποχής. Σύμφωνα με τον μύθο ο Ικάριος που κατοικούσε στην Αττική ήταν ακόλουθος του θεού Διονύσου ο οποίος του δίδαξε την τέχνη του κρασιού. Ο Ικάριος εξασκώντας την τέχνη της οινοποιίας μεθούσε και βοσκοί τον σκότωσαν ένα βράδυ νομίζοντας πως έχει καταληφθεί από μανία. Η Ηριγόνη, η κόρη του, μαζί με την σκυλίτσα της Μαίρα τον βρήκαν νεκρό. Η Ηριγόνη κρεμάστηκε πάνω από τον τάφο του πατέρα της και αυτοκτόνησε.

Ο Διόνυσος εξοργισμένος για την πράξη αυτή ρίχνει κατάρα στους Αθηναίους και όλες οι κόρες των κατοίκων της Αττικής τρελάθηκαν και κρεμάστηκαν. Αμέσως μετά τον χρησμό του μαντείου των Δελφών, θεσπίστηκε η γιορτή της Αιώρας, νέες Αθηναίες δηλαδή κρεμάζονταν από σχοινιά αλλά ταλαντεύονταν και άγγιζαν τα πόδια τους σε μικρές βάσεις, μιμούμενες εν μέρει την αυτοκτονία της Ηριγόνης.

Σύμφωνα με τον ίδιο μύθο με τον θάνατο της, η Ηριγόνη έγινε ο αστερισμός της Παρθένου που συνορεύει με τον αστερισμό του Βοώτη (με τον φωτεινότερο αστέρα του Βορείου Ημισφαιρίου, τον Αρκτούρο) που δεν είναι άλλος από τον αστερισμό που ανήκει στον πατέρα της, Ίκαρο. Και φυσικά η Μαίρα, το μικρό σκυλάκι, έγινε, σύμφωνα πάντα με την μυθολογία, το άστρο του Κυνός, ο Σείριος ή ο Προκύων.

Σείριος σημαίνει φωτεινός ή καυτός και το καλοκαίρι ανατέλλει με τον Ήλιο. Δυο άστρα λοιπόν σήμαιναν την περίοδο ζέστης. Οι Αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν τις μέρες εκείνες Κυνάδες μέρες και εμφανίζονταν συχνά εγκαύματα στους ανθρώπους τα οποία ονομάστηκαν Κυνικά Καύματα λόγω της συσχέτισης τους με το άστρο του Κυνός

ΥΓ. Για τους φιλομαθείς φίλους το φαινόμενο όπου πρόσωπα γίνονται άστρα ονομάζεται Καταστερισμός ή Αστροθεσίαι

Week Speed

Δεκαπενταύγουστος! Ναι λοιπόν το ομολογώ! Με σκυφτό το κεφάλι... Ναι, πήγα σε Εκκλησία. Χάσατε και την τελευταία θετική άποψη που είχατε για μένα, το ξέρω! Αλλά υπάρχει το εξής ελαφρυντικό... δεν μπήκα μέσα στην Εκκλησία, κάθισα έξω σε ένα παγκάκι!

Δεν ήξερα όμως πως θα ήταν ωραία έξω από την Εκκλησία... Το τι τεκνό παρέλασε από μπροστά μου δεν λέγεται! Τόσο όμορφα παιδιά και πάνε Εκκλησία... και κολάστηκα και σε ιερό χώρο! Και μιλάμε για νεαρά τεκνά. Τεκνά-τεκνά όχι αστεία! Οφθαλμόλουτρο κα-νο-νι-κό-τα-τα! Αλλά οι πιο ωραίοι θρήσκοι είναι στρέιτ και είναι και παντρεμένοι. Ψαγμένο, 20 ολόκληρα λεπτά έξω από την Εκκλησία. Αυτό απέδειξε η μίνι-έρευνα εξπρές που έκανα και ξέρετε, είμαι και γαμώ τις εμπιστευτικές πηγές! Δεν το συζητώ!

Η βδομάδα κύλησε γρήγορα... Μπάνια; Φευ! Πάνε αυτά τελειώσαν! Α όχι, την Τρίτη πήγα για μπάνιο καλέ τι λέω; Αλλά ήταν βράδυ, μετρά; Που να μαυρίσω καλέ στο μαυροσκόταδο; Να σου πω, ήταν πολύ ωραία, η θάλασσα έλαμπε από το ολόγιομο φεγγάρι και έβλεπες που πήγαινες, είχα φανάρι μαζί μου αλλά δεν το χρησιμοποίησα να φανταστείς. Ε το κάναμε και αυτό, είναι η τρίτη φορά που πάω θάλασσα by night και η δεύτερη φορά που μπήκα...

Αν και από χθες αισθάνομαι ότι η ζέστη επανήλθε στα φυσιολογικά αφύσικα όρια για την εποχή δεν με πτοεί καθόλου. Οι μέρες περνούν γρήγορα αλλά περνούν καλά, κάνω ένα μίνι-μπρέικ από πάσης φύσεως επαγγελματικά και θα επανέλθω δριμύτερος σύντομα και σε αυτά ενώ τώρα επενδύω στην χαλάρωση και στην ξεκούραση (δεν είναι καιρός για επενδύσεις άλλων ειδών) μια δική μου εκδοχή για διακοπές, μιας και το εξωτερικό δεν ήταν επιλογή για φέτος.

Καλή Βδομάδα σε όλους σας!

Human, bombs and walls

Άνθρωποι έκαναν τον πόλεμο, άνθρωποι κατέστρεψαν τον κόσμο, άνθρωποι προσπάθησαν να τον επαναφέρουν, να τον ξανακτίσουν, άλλοι τα κατάφεραν άλλοι δεν τα κατάφεραν. Άνθρωποι σκέφτηκαν, άνθρωποι κατέγραψαν, άνθρωποι έφτιαξαν και άλλοι άνθρωποι έριξαν βόμβες. Άλλοι άνθρωποι στην άλλη πλευρά του πλανήτη ονομάστηκαν “νικητές” και “θριαμβευτές” επειδή σκότωσαν άλλους ανθρώπους. 66 χρόνια μετά και ακόμα άνθρωποι βομβαρδίζουν τα μυαλά άλλων ανθρώπων....

Άνθρωποι προσπάθησαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο να βοηθήσουν, άλλοι τα κατάφεραν, άλλοι δεν τα κατάφεραν. Αλλά στο τέλος οι πολλοί άνθρωποι αποφάσισαν μέσω των πράξεων τους την “τύχη” τους. Και πάλι οι άνθρωποι ήρθαν εμπόδια στα σχέδια άλλων ανθρώπων. 50 χρόνια μετά και ακόμα τείχη στήνονται ολόρθα μπροστά μας. Άνθρωποι τα κτίζουν ή τα στήνουν νοητά και τα τείχη περιμένουν ανθρώπους να τα ρίξουν...

Εκατομβαιών*

Τελικά ο Αύγουστος είναι πολύ περίεργος μήνας, άλλοτε με την καλή έννοια και άλλοτε με την κακή. Μας έχει κάνει όλους να παρανοούμε ή κάτι; Δεν ξέρω. Οι αστρολόγοι θα μας πουν πως φταίει η Πανσέληνος ή ο Ανάδρομος, απαπα και αυτοί ετοιμόλογοι, να σου ρίξουν και κανα τρίγωνο με τον τάδε πλανήτη θα σε κάνουν να τρέμεις!

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που μου κάνουν τα νεύρα κρόσια, ευτυχώς όχι επί μονίμου βάσεως, αλλά συχνά... Και επειδή πάει καιρός από την τελευταία φορά που μου κάναν κήρυγμα είπαν να το κάνουν σχεδόν όλοι μαζί, όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα! Και βαριέμαι τις συμπτώσεις όταν γίνονται τέτοια πράγματα. Απαξιώ λοιπόν για κάθε κακεντρεχές σχόλιο... και προχωρώ. Δεν έχω ώρα να ασχολούμαι με σχόλια ανθρώπων που έπρεπε να ξέρουν αν ισχύουν ή όχι αυτά που λένε, αλλά τα λένε και αναρωτιέμαι γιατί.

Ξέρω καλά ποιος είμαι και ξέρω πολύ καλά και τι κάνω και γιατί το κάνω, και σαν pure ωφελιμιστής που είμαι συνήθως δεν κάνω κάτι αν δεν υπάρχει πρώτα λόγος. Κατακαλόκαιρο, η ζέστη καλά κρατεί, πλησιάζει Δεκαπενταύγουστος και ετοιμάζομαι για τα πανηγύρια της μέρας. Λουκουμάδες με σιρόπι και δεν μαζεύεται... Πάλι από την ζέστη 3 θα φάω μόνο! Και πολλοί είναι! Θάλασσα δεν με βλέπω να πηγαίνω, όση θάλασσα πήγα, πήγα, δεν προλαβαίνω άλλη... σε 3 βδομάδες εγγραφές και από Δευτέρας μαθήματα! Το chocola-το χρώμα λίγο το είχαμε από πριν, μαύρισα και λίγο, παράπονο κανένα!

Όχι, όχι αγαπητέ μου αναγνώστη μην φεύγεις ΔΕΝ θα κάνω απολογισμό του καλοκαιριού πίστεψε με! Ηρέμησες τώρα ε; Μπράβο! Σταματώ τώρα...

* σύμφωνα με το Αττικό Ημερολόγιο, το οποίο ήταν Σεληνιακό, ο Εκατομβαιών είναι ο πρώτος μήνας του έτους και ο πρώτος από τους τρεις μήνες του Θέρους. Υπολογίζεται ότι καλύπτει το διάστημα από τις 20 Ιουλίου μέχρι 20 Αυγούστου και πήρε το όνομα του από την Εκατόμβη, τη θυσία 100 βοδιών που λάμβανε μέρος την τελευταία μέρα στα Παναθήναια.

Μεταγειτνιών ήταν η ονομασία της χρονικής περιόδου του υπολοίπου Αυγούστου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Το όνομα της βασίζεται στην γιορτή του Μεταγείτνιου Απόλλωνα, τα Μεταγείτνια.

I Dreamed a Dream

Ήμουν σε ένα σπίτι, μάλλον δικό μου θα ήταν. Περίεργη διακόσμηση, αυτό που ονομάζω εγώ μίνιμαλ με πινελιές από διακοσμητικά. Τα χρώματα ήταν ζεστά, είχα ένα γωνιακό καναπέ και μια πολυθρόνα, η τηλεόραση στο έπιπλο, πολλά CD, παλιά, καινούργια, χρησιμοποιημένα, άλλα σκονισμένα. Περιοδικά πολλά για το σπίτι, για εξόδους και μια βιβλιοθήκη λίγο πιο δίπλα με βιβλία που μάλλον δεν τα διάβασα εγώ και ούτε πρόκειται.

Στο διπλανό δωμάτιο ήταν μια κουζίνα χρωματιστή, πράσινη. Και είχε ένα ψυγείο μεγάλο που πάνω είχε ζωγραφιές, ζωγραφιές που αν θα τις έκανε κάποιος ενήλικας θα ήταν απαίσιες αλλά ήταν υπέροχες, λάμπανε με τα χρώματα και τα χαμόγελα. Και είχε κάτι φωτογραφίες στο ψυγείο με ωραία μαγνητάκια αλλά άκουσα φωνές και προχώρησα...

Ένας διάδρομος φωτεινός, δεξιά μου στην πρώτη πόρτα ήταν ένα μπάνιο, αριστερά μου στην πρώτη πόρτα ήταν ένα άδειο δωμάτιο με ένα γραφείο και μερικές κούτες, το δεύτερο δωμάτιο στα δεξιά μου ήταν κλειδωμένο και προχώρησα στο επόμενο. Ήταν το πιο ωραίο υπνοδωμάτιο που είχα δει. Ένα υπέρδιπλο κρεβάτι μια τεράστια ντουλάπα, δικό του μπάνιο και βεράντα. Στην βεράντα είχε σκιά και μύριζε ωραία, είχε διαφόρων λογιών λουλούδια... μετά άκουσα θόρυβο πίσω στην κουζίνα.

Τρέχω και βλέπω έναν άντρα του οποίου το πρόσωπο δεν έβλεπα καθαρά λόγω του φωτός από την μεγάλη τζαμαρία, ήταν πιο μεγάλος από μένα και φορούσε κανονικά ρούχα, όχι κοστούμια και γραβάτες. Και μου δείχνει με το δάκτυλο του πίσω από τον πάγκο, τότε προσπάθησα να δω το πρόσωπο του, μόνο το χαμόγελο του είδα.

Ήταν λες και ήμουν σε ταινία, σαν να ήμουν στο Inception, κάποιος έπαιζε με το μυαλό μου εκείνη τη στιγμή. Ήμουν χαμένος, ένιωθα ζαλισμένος, το ίδιο αίσθημα είχα και όταν ξύπνησα. Ήταν λες και είχα προβάδισμα στον χρόνο, όλα κυλούσαν αργά και εγώ περπατούσα με κανονικούς ρυθμούς στο άγνωστο για μένα σπίτι αλλά λες και το ήξερα από κάπου. Περπατούσα και ένιωθα τα χρώματα κινούνται με εμένα, ίσως δεν άλλαξα ποτέ δωμάτιο αλλά περπατούσα. Οι πόρτες ήταν ανοιχτές εκτός από εκείνο το δωμάτιο, το δεύτερο δωμάτιο στα δεξιά.

Αποφασίζω να δω τι κρύβεται πίσω από τον πάγκο, ο άλλος άντρας συνέχιζε να χαμογελά και φαινόταν κουρασμένος και λαχανιασμένος. Προχωρώ αργά και ο χρόνος κυλάει ολοένα και πιο αργά, νιώθω την καρδιά μου να μην θέλει να πάει πιο αργά και κάνω υπεράνθρωπες προσπάθειες να περπατήσω γρήγορα και με το που αγγίζει το πόδι μου κάτω ο χρόνος επανήλθε σε κανονικά επίπεδα. Παραπατώ και πάω να πέσω, επιτέλους βλέπω πίσω από τον πάγκο...

Ήταν ένα κοριτσάκι που κρυβόταν. Ήταν το πιο όμορφο κοριτσάκι που είδα ποτέ στην ζωή μου. Ήταν μικρούλα γύρω στα 5-6, είχε σγουρά μαλλάκια και φορούσε τέλειο φορεματάκι. Αμέσως κοίταξε ψηλά. Είδα δυο μάτια αμυγδαλωτά φοβισμένα στην αρχή και μετά γέλασε, μετά γελάσαν και τα ματάκια της. Αμέσως ορμάει και με αγκαλιάζει. Δεν μιλάει, με αγκαλιάζει σφιχτά.

Δεν μου έμοιαζε καθόλου, αλλά δεν με ένοιαζε καθόλου... Ήταν το πιο γλυκό κοριτσάκι που είδα... με πιάνει από το χέρι και με τραβά, δεν μου μιλά κανένας. Ο άλλος άντρας έβαλε το χέρι του μπροστά στο πρόσωπο του και χαμογελούσε ακόμα. Με παίρνει στον διάδρομο και η πόρτα αυτή την φορά ήταν ανοιχτή. Ήταν ένα παιδικό δωμάτιο, με ένα μικρό κρεβάτι, μια μικρή ντουλάπα και πολλά παιχνίδια, γεμάτο παιχνίδια, άστατο δωμάτιο αλλά δεν με ενοχλούσε. Κοίταζα εγώ και δεν αντιδρούσα. Αμέσως αφήνει το χέρι μου και τρέχει, ψάχνει ανάμεσα σε κάτι χαρτιά, παίρνει ένα και το φέρνει. Ήταν μια ζωγραφιά, από εκείνες που είχε το ψυγείο πάνω, ελαφρώς βελτιωμένη, την κρατάει και προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από αυτήν. Την κατεβάζει και βλέπω πάλι εκείνα τα μάτια. Μετά μου δείχνει με παράπονο την ζωγραφιά, την παίρνω στα χέρια μου.

Ξαφνικά τα χέρια μου άλλαζαν, έδειχναν πιο ώριμα. Η ζωγραφιά είχε 2 φιγούρες και ακόμα μια μικρότερη να κρατάνε χέρια και από κάτω έγραφε Μπαμπάς + Εγώ + Μπαμπάς... Ακούω βήματα πίσω μου και ξαφνικά η πόρτα χτυπά δυνατά και ξυπνώ... Ξύπνησα ιδρωμένος και διψούσα... διψούσα... για ζωή;

Sextilis*

Σήμερα είναι μια καινούργια μέρα για μένα... Βρε, δες που με πιάνουν όντως αυτά που λέω! Είχα ένα CD που είχα πάρει το 2009, δεν το είχα αγοράσει ακριβώς, ήταν δώρο με κάτι άλλο αλλά δεν θυμάμαι τι. Και σήμερα, την ώρα που κόβεται το ρεύμα, βρίσκω κασετόφωνο, ναι αν και είδος υπό εξαφάνιση έχω κρατήσει ένα, βρίσκω μπαταρίες, θέλει και έξι το άτιμο, και βάζω το CD μέσα να το ακούσω... Καλά κορυφή!

Θέλω να ευχαριστήσω τις διακοπές ρεύματος για πολλούς λόγους. Καταρχάς κάνουμε σάουνα σπίτι και απελευθερώνουμε τοξίνες, ιδρώνουμε (εγώ στάζω κυριολεκτικά για να είμαι ακριβής αλλά εντάξει) και καθαρίζουν και οι πόροι μας, χαλαρώνουν οι μύες μας, είμαι λιγότερο αγχωμένος και καίμε λίπη και θερμίδες! Άσε κάτω την κρέμα από το Telemarketing! Και μην ξεχνάτε ότι οι σάουνες είναι ακίνδυνες για την υγεία. Αν όμως έχετε κάποιο πρόβλημα συμβουλευτείτε καλού κακού τον γιατρό σας και μην επιχειρείσετε να το δοκιμάσετε σπίτι σας.

Επιπλέον οι διακοπές ρεύματος με κάνουν δημιουργικό. Είναι και οι ώρες που λείπουν από το σπίτι οι πάντες και τα πάντα (ζωύφια δεν συμπεριλαμβάνονται στους προαναφερθέντες) και μπορώ με την ησυχία μου να κάτσω, να ξαπλώσω, να ακούσω μουσική, να γράψω, να σβήσω πολλά πολλά πολλά πολλά και πολλά άλλα... Μια δημιουργική εποχή ξεκίνησε, ω ναι, αλίμονο σε όσους βρίσκονται κοντά μου!

Νιώθω υπερένταση! Νιώθω αντί αίμα να κυλάει Coca Cola στις φλέβες μου, και όχι δεν ήπια μια Coca Cola Zero και ακόμα και να έπινα τέτοιο ΔΕΝ γίνεται τίποτα παρόμοιο με τις διαφημίσεις! Δεύτερη μέρα του Αυγούστου και περνάμε καλά, όσοι δεν περνάτε υπάρχει και η τρίτη μέρα... Μην πτοείστε μόνο, θετική σκέψη και χαμόγελο!

“Ό,τι έγινε από παλιά μέχρι χθες θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο στο αύριο... Σημασία έχει το τώρα όμως! Γιατί και το αύριο θα γίνει τώρα... σύντομα!”

ταδε έφη Ιθάκη-μαν, ο ψαγμένος

Τραγουδάκι από Αγγελική Ηλιάδη “Χαμογελώ και Προχωράω”

*Sextilis: Δεν έχει να κάνει τίποτα με σεξ, καταρχάς! Στο Ρωμαϊκό Ημερολόγιο ο Αύγουστος ήταν ο έκτος μήνας εξού και το όνομα, ο ίδιος μήνας ονόμαστηκε Αύγουστος από τον Αύγουστο Καίσαρα

Ogust

Κυριακές. Όλοι έχουμε συγκεκριμένα αισθήματα για συγκεκριμένες μέρες. Και ευτυχώς οι μέρες είναι 7 και απλά επαναλαμβάνονται! Ο καθένας έχει την πιο αγαπημένη μέρα και την πιο απεχθή... Όσοι δουλεύουν συνήθως αγαπούν την Παρασκευή ή το Σάββατο που βγαίνουν έξω και βαριούνται την Δευτέρα ή αρχίζουν να κουράζονται από την Κυριακή γιατί είναι τόσος ο ψυχολογικός πόλεμος που η δουλειά είναι λες και ξεκινά από την Κυριακή.

Έχουμε περάσει τα μισά της χρονιάς και δεν υπάρχει λόγος να παραπονιόμαστε! Υπάρχει; Δεν υπάρχει. Αλλά όσο και να προσπαθούμε κάπου θα τα χαλάσουμε... και τι πάει να πει τώρα που το σκέφτομαι να μην παραπονόμαστε; Μην με ακούτε καλέ! Δεν μ΄ ακούτε φυσικά αλλά αυτό είναι άλλο θέμα... Δεν είμαι εδώ για να σας λέω τι να κάνετε και να μην κάνετε. Όταν κάνω κήρυγμα κάντε πως δεν το κάνω...

Κυριακές ή Δευτέρες, ακόμα και αν δεν τις θέλουμε θα έρθουν δεν εξαρτώνται από εμάς. Και όλα στο μυαλό μας είναι, και η Δευτέρα θα έρθει και η Παρασκευή και η Τετάρτη και το Σαββατοκύριακο θα ρθουν ότι και να γίνει δεν θα γλιτώσουμε από καμιά μέρα. Εναρμονιστείτε λοιπόν με την ιδέα ότι όλες οι μέρες είναι μέρες. Και την Δευτέρα παιδί μου θα βγούμε αλλά δεν θα ξενυχτήσουμε τόσο. Της Αλίκης, που αφιέρωμα δεν της έκανα ο άτιμος, της άρεσε η Κυριακή, γούστα είναι αυτά...

Ήξερες εσύ πως κανένας άλλος μήνας δεν ξεκινά την ίδια μέρα της εβδομάδας με τον Αύγουστο, παραμόνο ο Φλεβάρης όταν το έτος είναι δύσεκτο;

Πάρε μια στιγμή και πες ένα ευχαριστώ εκεί που ξέχασες να πεις... Εισπνοή. Ακόμα και στην κυρία στον πεζόδρομο με τα μούτρα κατεβασμένα που φώναζαν Βαριέμαι-τις-Κυριακές εγώ της χαμογέλασα και με έβλεπε περίεργα! Και ένα χαμόγελο λοιπόν! Ναι! Αυτό είναι! Σήμερα μπορεί να είναι... η μέρα σου!

Μεταξύ μας, σήμερα μπορεί να ξεκινά και ο μήνας σου!

Καλό Μήνα! Καλή Βδομάδα!